Mijn fantastische vakantie!

Goedemiddag mensen,

Wat een fantastische week heb ik gehad. Ik heb ontzettend genoten van onze vakantie en heb mijn ogen uit gekeken. Ik heb nieuwe mensen ontmoet en een nog mooiere zee gezien. Nu ik dit typ zit ik weer in mij vertrouwde huisje in Miagao. Heerlijk thuis, eigen bedje. Nog maar voor 3 weken. Begin steeds meer te beseffen dat het op zijn einde loopt. Maar we gaan nog genoeg leuke dingen doen.
Ik voel me ontzettend goed en ben gestopt met de medicatie. Dus dat maakt het allemaal nog wat leuker. 

Het gaat verder goed met me. Ik kan het niet anders maken dan dit eigenlijk. Ik ga jullie snel het jaloersmakende verhaal vertellen van mijn vakantie deel 2 op Siquijor. Moet alleen even kijken waar ik moet beginnen natuurlijk. 

Dinsdag 5 juni
We zijn vroeg opgestaan omdat we onze reis moesten vervolgen. We hadden heerlijk geslapen in een goed hotel. Lekker ontbeten, maar wel op de Filipijnse manier. Veel vettige dingen en rijst in de ochtend. Ik heb het een boterham met gebakken ei op. Daarna gingen we even de stad in, omdat we moesten pinnen. Cebu vind ik geen leuke stad. Het is ontzettend druk en chaotisch met het verkeer. Je wordt veel aangesproken en aangekeken. Ze vragen allemaal of ze je ergens heen kunnen brengen. 
Na veel zoeken hadden we een automaat gevonden en konden we daarna weer naar de haven om daar de boot te pakken naar Siquijor. De boottocht duurde ongeveer ander half uur en toen kwamen we aan op het prachtige eiland. We hebben een busje gehuurd met twee Spaanse meiden. Zo kost het natuurlijk voor iedereen minder. We zijn afgezet bij onze resort. Het was zo mooi en goed verzorgd. We hadden heerlijke bedden en het was echt ontspannen. Bij het resort hadden ze een heerlijk zwembad en het lag aan de zee. Hangmatten zodat je lekker kon ontspannen. 
We zijn gaan kajakken en daarna lekker gezwommen in het zwembad. Het was niet echt een zonnige dag, maar ondanks dat was het al prachtig. 
In de avond hebben we ons klaargemaakt voor een avondje op stap. We zijn beland bij Monkey Business. Deze bar was van een Poolse man. Er hing een leuke sfeer en je kon er heerlijk eten. Hier hebben we dan de hele avond gezeten er kwam ook een live band. Later werd het heel druk en er waren veel Backpackers. Een ontzettend leuke sfeer is dat. 
We konden naar huis rollen, omdat we veel hadden gegeten. Het was namelijk denk ik 20 meter lopen naar ons resort. Ideaal dus. 

Woensdag 6 juni
We wilde eigenlijk naar de watervallen, maar het had veel geregend in de nacht dus besloten we om op pad te gaan. We hebben eerst ontbeten en ze hadden pannenkoeken. Daar heb ik dus goed van genoten en het uitzicht maakte het ook alleen nog beter. 
Het was geen zonnige dag helaas. We gingen met de Tricycle naar het stadje Siquijor. Hier hebben we rond gesneuveld en daarna hebben we onze reis vervolgd naar San Juan. Hier was echter niet heel veel te beleven. We zijn een barretje op gaan zoeken en kwamen uit bij de Baha bar. Ook hier hing weer een super leuke sfeer. We hebben een heerlijke kip Sandwich op. Kleine gerechten kennen ze hier niet valt me op. Het moet allemaal groot en veul! 
Daarna zijn we ons gaan klaarmaken voor een leuk avondje Monkey Busines. Hier hebben we wederom weer lekker gegeten en ons vermaakt met lekkere drankjes. 
Hier ontmoete we een Duitse jongen van 19 jaar oud. We hebben de hele avond verhalen gewisseld en ik heb hem veel gevraagd omdat hij al in Indonesië was geweest. 
Hij was al naar veel landen geweest en zijn volgende land was waarschijnlijk Australië. Jaloers makend om zo’n verhalen te horen. Stiekem zou ik dat ook willen.
We hebben de avond gezellig afgesloten door middel de wandeling naar huis. Ongeveer een halve minuut lopen voordat je in het huisje bent. De dag doorgenomen met z’n alle en nog gezellig gekletst tot vaak in de late uurtjes. 

Donderdag 7 juni
We zijn vroeg opgestaan, want we wilde deze dag er op uit. Het zonnetje scheen meer dus het was extra genieten. We zijn scooters gaan huren en daar gingen we. Siquijor is vele male groter dan Malapascue. In Siquijor hadden ze grotere wegen en verhard. Je raad het al. Lekker crossen over het eiland. Ook al vond ik het nu wel enger om te rijden, omdat er veel meer verkeer was. Op dit eiland ook in de vorm van auto’s, tricycles, jeepney’s en vrachtwagens.
We zijn naar de Cambugahay Falls geweest. Dit waren prachtige watervallen en hebben we onze ogen uitgekeken. Heerlijk gezwommen en natuurlijk heel veel foto’s genomen.
Daarna hebben we onze reis vervolgd naar een mooi strand. Dit was een beetje het toeristische deel van het eiland. Het was druk en er waren wat activiteiten die je kon doen. 
Hier ontmoette we Nederlanders, deze twee meiden wonen vlak bij ons. Het is heel raar als je aan de andere kant van de wereld zit, dat je dan mensen tegen komt die ook nog ontzettend dichtbij je wonen. 
Daarna begon de lucht donker te kijken en hebben we besloten om onze reis naar huis te vervolgen. We waren sowieso al bang dat we nat gingen worden, maar de regen was heel erg hard. Het deed super veel pijn op onze huid. Na een tijdje konden we niks meer zien en zijn we even gestopt om bij iemand te schuilen. We waren letterlijk doorweekt. Toen het wat minder begon te regenen zijn we verder gereden en 5 minuten later begon de zon weer te schijnen. 
In de avond hebben we gezellig iets gedronken met de twee Nederlandse meiden die we hadden leren kennen. 
Het is raar om Nederlands te praten als je dat niet gewend bent tegen vreemde mensen. Soms is dat even omschakelen dus.

Vrijdag 8 juni
De laatste dag van de vakantie dat we echt iets konden doen. We hadden besloten om een Tricycle te huren voor de dag en dat hij ons dan overal heen zou brengen wat we nog wouden zien. Het was een stoere Tricycle met kei harde muziek erin. We hebben dus lekker mee gemekkerd met de muziek. Als eerst zijn we naar de haven gereden, omdat we nog tickets voor de boot moesten hebben. Daarna zijn we naar het aller mooiste strand gereden wat ik ooit heb gezien. Er was helemaal niemand, we hadden dus het strand en de zee voor ons alleen. 
Onderwater of bovenwater het maakte niet uit. Alles was helder. Ik was echt sprakeloos, ik ben dan ook benieuwd of dat nog overtroffen kan worden. 
Daarna zijn we iets lekkers gaan eten bij de Baha bar met de chauffeur die ons de hele dag overal heen bracht. 
Hierna wilde we eigenlijk de zonsondergang zien en zijn we dus ergens op het strand gaan liggen. Maar omdat het zo hard waaide mochten we niet gaan zwemmen. Ik ben gaan liggen en in slaap gevallen en toen ik wakker werd was de zon nog niet onder, maar zaten er wolken voor. Helaas..
We zijn deze laatste avond bij ons resort wezen eten. Sanne en ik wilde namelijk een keer avond zwemmen, omdat het zwembad zo mooi was in het donker. 
Daarna hebben we nog gezellig gekletst en zijn we niet al te laat gaan slapen, omdat zaterdag onze reis naar huis weer wordt gestart.

Zaterdag 9 juni
Uitgeslapen, backpack ingepakt, voor de laatste keer een pannenkoek als ontbijt gegeten en nog even naar het strand geweest. Rond een uur of 1 zijn we in de auto gestapt en zijn we naar de haven gereden. We wilde nog een souvenirtje kopen en moesten iets eerder zijn voor de boot. 
We hebben de boottocht eerst van Larena naar Bohol gehad, dit was 1,5 uur. Daarna vanaf Bohol naar Cebu dit was ongeveer 2 uur. 
Aan het eind van de boottochten waren we met z’n alle bevroren. De airco had zo hoog gestaan. Ik was weer blij toen ik buiten stond in de hitte. 
Daarna hebben we onze reis vervolgd naar de Shopping Mall. Hier hebben we gegeten en al een beetje rond gesnuffeld voor de volgende dag. 
Het hotel opgezocht en nog even gekletst met wat lekkere dingen erbij. 

Zondag 10 juni
We gingen rond een uurtje of 10 naar de Shopping Mall om daar te gaan ontbijten en nog even te shoppen. We gingen naar de Starbucks en daar hadden ze Hollandse stroopwafels. Dat was ons ontbijt met een goeie bak thee.
Daarna gingen Stefanie, Sanne en ik winkelen. Het was allemaal zo leuk en we zagen allemaal leuke dingen. Maar we moeten goed in ons achterhoofd houden dat we een volle backpack hebben en dat we niet meer kilo’s willen dragen als dit.
Totdat….

We in de Forever 21 kwamen. Het was een ontzettend grote winkel. We leken wel kleine kinderen die in een snoepwinkel kwamen. We zagen zoveel leuke dingen en we pakte maar kledingstukken.  Uiteindelijk heel veel passen en steeds terug te winkel in om weer verder te kijken. We moesten wel beslissen wat we mee gingen nemen. Ik heb me rustig gehouden en heb maar 3 kleding stukken gekocht. Ik ben er wel heel blij mee, maar als ik dadelijk definitief mijn backpack moet gaan inpakken moet ik toch wel gaan kijken wat ik echt wil gaan meenemen. Het scheelt dat de zusterpakken al hier blijven.
We hebben ongeveer 2 uur gewinkeld in de Forever 21 en toen was het alweer tijd om te vertrekken naar het vliegveld.
We hadden wel zin om weer naar huis te gaan. Een vertrouwde omgeving en gewoon een thuis gevoel.
We zijn rond een uur of 5 de lucht ingegaan en 7 uur was ik thuis in Miagao. Het was wel een beetje gek dat het zo snel kan gaan. 
We zijn met z’n 4e nog uiteten geweest bij Sulu garden. De andere 4 van de groep kwamen pas dinsdag thuis van de vakantie.
In de avond nog even met Gerben proberen de face timen maar door de slechte verbinding was dit bijna niet mogelijk.

Maandag 11 juni
De dag na de vakantie, dat betekend wassen en uitrusten voor ons. We hadden ons zelf voorgenomen om onze ontlasting opnieuw te laten controleren om er zeker van te zijn dat de parasiet weg was uit ons lichaam. 
Helaas was het uitslapen niet van toepassing, want Marcel stond om half 8 in onze kamer met het nieuws dat hij een nieuwe parasiet had opgelopen. Toen waren we allemaal klaarwakker en we snappen niet meer hoe het mogelijk is. Gelukkig is Marcel niet echt goed ziek geworden, dat scheelt. Maar het is niet prettig om de hele tijd medicatie te moeten slikken. We letten namelijk echt goed op wat we eten. 
Stefanie, Sanne en ik ook met tegenzin onze ontlasting ingeleverd en we waren natuurlijk bang dat er iets uit zou komen. Ik kan je vertellen dat we weer een nieuwe parasiet hebben. Gelukkig waren we er op tijd bij en hebben we medicatie moeten slikken voor een dag. 
Het was wel weer een moment dat je denkt wanneer stopt zoiets nou.
Gelukkig hebben we ons niet ziek gevoeld en konden we elkaar opbeuren met positieve woorden. 
In de avond zijn we weer bij Sulu garden belandt om daar te eten. We hebben met z’n 4e gezellig gekletst tot een uurtje of half 1.

Dinsdag 12 juni
Nu ik dit hele reisverslag typ zit ik er stiekem wel van te genieten. Het is lastig om steeds goed te verwoorden wat ik meemaak. Maar ik probeer het op mijn beste manier te doen.
Vandaag zijn Stefanie, Sanne en ik naar het Bearland resort geweest. Heerlijk een dagje vertoeven aan een zwembad. Nog bruiner worden in hoeverre dat kan. 
Toen we thuis kwamen was ook de andere helft van de groep thuis en hebben we dus even onze verhalen gewisseld. We zijn uit eten geweest ja je raad het al Sulu garden. 
En nu zit ik dit reisverslag te typen op mijn IPad. Morgen begint het echte leven weer en gaan we naar de Foundation. Hier ben ik nog niet geweest, omdat ik beide keren ziek was. Ik heb er dus heel veel zin in. 

Zoals jullie lezen vliegen de dagen voorbij en geniet ik er helemaal van. Dit weekend gaan Stefanie, Sanne, Marcel en ik naar Isla de Gigantes. We willen nog zoveel mogelijk zien en doen de tijd dat we hier zijn. 
Volgende week ga ik weer een weekje stage lopen in het ziekenhuis. Daar heb ik weer heel veel zin in.

Dit was het dan weer voor deze week. Ik hoop dat jullie net zo genieten van het verhaal als ik zelf.

Tot ziens en jullie horen weer van mij.

Liefs,
Dieke

Foto’s staan weer online!