Herenigd en naar Indonesië!

Hi lieve mensen,

De wekelijkse samenvatting staat weer online!

Donderdag 5 juli
Het is echt afgelopen en ik ben weer herenigd samen met Gerben. Na een rustige vlucht naar Manilla samen met Sanne en Katie kwamen we bijna te laat voor de landing van de jongens. Wij helemaal in de stress, maar uiteindelijk hebben we ze kunnen opwachten. 
Wat was het fijn en ontzettend zenuwslopend. Daarna zijn we samen met Sanne en Michiel de reis vervolgd naar ons hotel waar we twee nachten gingen verblijven. In de avond nog samen iets gedronken. Bij ons hotel hadden we een mooi dakterras. We konden over de stad Makati kijken. Het was veel verlicht en natuurlijk gewoon prachtig om te zien.

Vrijdag 6 juli
Je moet toch wel weer wennen als je weer samen slaapt. Na een nachtje zijn we gaan ontbijten met zijn 4e. Daarna zijn we onze reis gaan vervolgen naar de stad Intramuros. Dit is het oude stads gedeelte van Manilla. 
Verder is Manilla een hele drukke stad, waar weinig te beleven valt. We hebben beetje rond gewandeld en wat museums in geweest. Daarna naar de Shopping Mall om daar iets te eten. We gingen hierna naar ons hotel.  Dit was van het oude stads gedeelte tot het hotel 4,5 km. We hebben er in totaal 2 uur over gedaan. Achteraf hadden we beter kunnen lopen. 
In de avond nog gezellig drankje gedaan met Sanne en Michiel en aan het eind van de avond afscheid genomen van Sanne en Michiel. Onze wegen gingen scheiden. Tranen waren natuurlijk weer aanwezig. 

Zaterdag 7 juli
Uitgeslapen en de backpack weer ingepakt. We hadden vorige week namelijk al te horen gekregen dat onze vlucht was verplaatst naar zondag. Dus hadden we maar een ander hotel geboekt voor die ene nacht en dichterbij het vliegveld. We moeten namelijk vroeg op het vliegveld zijn. We zijn in de ochtend even naar een Shopping Mall geweest en hebben daar wat gedronken bij de Starbucks. We hebben elkaar natuurlijk veel te vertellen na zo lang niet samen. Daarna naar ons nieuwe hotel gegaan. Ik was deze dag niet helemaal fit. We zijn ergens gaan eten, maar ik kreeg niet veel naar binnen. Daarna lekker vroeg in bed met een filmpje. Rond een uurtje of 9 ging het lichtje al uit.

Zondag 8 juli
Half 5 ging de wekker. Onze vlucht gaat namelijk om 8 uur naar Indonesië. Heel gek dat ik na 3 maanden de Filipijnen ga verlaten. Na bijna twee uur gedaan te hebben over tassen inleveren en paspoort controle waren we op tijd voor vertrek. Het is bizar en heb er gemengde gevoelens over. Maar ik beloof mezelf nu al dat ik ooit terug ga naar de Filipijnen. Na een rustige vlucht van 4 uur kwamen we aan in Jakarta. We gingen naar onze slaapplek en daarna hebben we het beroemde Batavia Café opgezocht. Dit is nog een restaurant uit de VOC tijd. Het is nog helemaal in de oude stijl en er hangt echt een gezellig sfeertje. 
Hier konden we saté saus krijgen en na 3 maanden dat niet gegeten te hebben had ik hier natuurlijk heel veel zin in. Ook heb ik weer bitterballen op. Voor het restaurant zat een groot plein wat erg toeristisch was. We zagen soms al wat westerse mensen voorbij schieten en die kwamen bijna niet meer weg, omdat iedereen met hun op de foto wilde. Wij ook maar naar buiten, maar ook wij kwamen er niet onderuit om op te foto te gaan. Daarna over de markt. We dachten dat we wel terug konden lopen naar hotel.. dat viel even tegen en onderweg toch maar even een taxi genomen. Slapen want de volgende dag weer uit te veren.

Maandag 9 juli 
Backpack weer ingepakt en ontbeten. Daarna weer op naar het vliegveld om weer een vlucht te maken naar Yogjakarta. Onze vlucht zou om 14.30 de lucht in gaan, maar natuurlijk vertraging en gingen we rond 16.30 pas de lucht in. Vond het geen prettige vlucht, het vliegtuig maakte veel rare geluiden en ik ging natuurlijk weer de gekste dingen denken. Maar toch veilig aan de grond gekomen. Onze slaapplek opgezocht en gaan slapen, want alles had ons wel uitgeput. Eenmaal hier trouwens is het ongeveer 30 graden, maar ik bevries nu al half als ik even niet in de zon zit. Lange broek en lang shirt aan…. Wordt nog wat terug in Nederland.

Dinsdag 10 juli
We hadden deze dag een missie. Opzoek naar een simkaart. Op pad zonder paspoort, maar die moesten we bij hebben om de simkaart te registeren. Heel gedoe maar rond de middag hadden we een simkaart in mijn back-up telefoon. Nu wilde we wel op pad in de stad. We gingen naar DE STRAAT van Yogjakarta: JL Malioboro. Het was toeristisch en we werden gelijk meegenomen naar een soort atelier. Mooie schilderijen hingen er en we kregen een kopje thee. Volgens mij werden hier alle blanke naar toe geleid, want er waren nog meer mensen. 
Daarna maar door de straat wandelen. Dat was van korte duur want door de straat kwam een soort carnavals optocht. Heel gaaf. Daarna de vele boetiekjes bezocht en foto’s gemaakt. Je proeft hier echt de sfeer van het land. Ook hier weer een paar keer op de foto gemoeten. Een ding is zeker ik wil nooit beroemd worden. In de avond vroeg slapen, want de wekker ging vroeg..

Woensdag 11 juli
En met vroeg bedoel ik 2.50 uur in de nacht. We gingen op pad met nog twee andere Nederlanders. We gingen als eerst de zonsopgang bekijken dicht bij de Borobudor. Wat was het prachtig. De zon kwam op achter de vulkaan Merapi. Daarna door naar de Borobudor. Dit is denk ik de mooiste tempel die ik ga zien in mijn backpack avontuur door Indonesië. Heb echt genoten hiervan en heel veel foto’s gemaakt. 
Hierna zijn we onze reis vervolgd naar de vulkaan Merapi. We gingen met een Jeep naar verschillende bezienswaardigheden die met de uitbarsting van de vulkaan hadden te maken. Het was heel interessant en je schrikt ervan wat zo’n vulkaan een impact kan hebben op het land en vooral de bevolking. Tussendoor kregen we typisch Indonesisch fruit aangeboden door onze driver, namelijk; Salak. Ik vond het niet echt lekker, maar Gerben daar in tegen vond het lekker. 
Hierna door naar de volgende tempel om daar de zonsondergang te zien namelijk de Prambanan. Dit staat ook op mijn lijstje mooiste tempels. Het was indrukwekkend. Er zijn door de aardbeving in 2006 veel tempels ingestort. Zonde, maar het maakt wel een verhaal. Hier hebben we samen met Julia en Mathijs de zonsondergang bekeken. Het was een plaatje. Ik kan het niet goed uitleggen. 
Deze ontzettend lange dag had ons helemaal gesloopt.. we vielen dan ook bijna allemaal in slaap op de terugweg in de auto. 
In het hotel hebben we gedoucht en zijn we er toch nog op uit gegaan om heerlijk te gaan eten. We hebben Indonesisch gegeten. Heerlijk. 
Daarna toch maar dingen gaan regelen, want we verlaten vrijdag Yogjakarta om dan door te reizen naar Malang. Maar ik was zo moe dat ik ging slapen.. waar ik nu een beetje spijt van heb.

Donderdag 12 juli
Beetje uitgeslapen, want we waren echt gebroken door de dag ervoor. Toen toch maar weer de trein reis regelen. Wat was dat een spijtig moment. Alle treinreizen waren uitverkocht voor vrijdag. Dat zal betekenen dat we zaterdag verder moesten reizen en zondag pas de tocht naar de Bromo konden doen. Na veel overleggen maar besloten om het vliegtuig te pakken naar Surabaya. Een wending in onze reis planning, maar we willen geen dagen weggooien.. dus dit was de beste optie. Daar zijn we dus de hele dag weer zoet mee. Backpack weer ingepakt en weer op naar het vliegveld. We hadden graag nog wat willen zien hier in Yogjakarta. Maar het is niet anders. Nu zitten we op het vliegveld en ja je raadt het al.. onze vlucht is vertraagd. Onze vlucht zou 7 uur vanavond de lucht in gaan en nu pas om 20.30 uur als die dat al haalt. Maar we vermaken ons wel met zijn twee. Heel raar dat het al een week geleden is dat ik afscheid nam van Janice en de groep. We hebben heel veel contact. En het vliegtuig ging pas 22.15 te lucht in. We gaan snel slapen, want morgen weer vroeg de wekker….

Dit was me het weekje wel weer. Dit weekend gaan we dus de Bromo vulkaan beklimmen in de nacht en de volgende nacht de Ijen Krater. Dat wordt even zweten, maar heel avontuurlijk. Daarna gaan we richting Bali en de omliggende eilanden. Hoe en wat weten we allebei nog niet. Maar dat vind ik het leukste. Nog niks vast hebben liggen en gewoon doen waar je zin in hebt. 

Jullie horen weer van ons

Groetjes aan iedereen!

Liefs
Dieke