Met de bikini aan het strand, maar geen cocktail in de hand

Hi mensen van het goeie leven,

Ik ben op vakantie, laat ik daar mee beginnen. Ik had nooit gedacht dat het nog ging gebeuren. Nadat we maandag avond iets bizars en vreselijks hadden meegemaakt hier. 
Voor nu begint het wel steeds meer op te schieten. Na mijn vakantie week hoef ik nog maar 4 weken. Misschien denken sommige dat is nog wel een tijdje. Maar ik kan je vertellen als je zoiets doet dan vliegt de tijd enorm. Nog meer gaan genieten dus. Ik vond het afscheid nemen van mijn bedje in Miagao nu al lastig. Het voelt als thuis en het bizarre is Google Maps ziet Miagao ook als mijn thuis.

Voor nu ik lig wel met een bikini aan het witte strand, maar met geen cocktail in de hand. Ik zou het jullie allemaal uitleggen in mijn wekelijkse samenvatting.
Oh ja vergeet het bijna, maar het gaat nu weer goed met mij. Ik mis nog steeds mijn thuis niet en heb ook nog lang niet de behoefte om terug naar huis toe te gaan. Oké misschien wel voor de frikandel speciaal. 
Laten we beginnen, want ik heb jullie weer een hoop te melden. 

Maandag 28 mei
De hele middag was er niks aan te hand, zo kon je dat lezen in mijn vorige blog. We gingen rond een uur of half 4 naar het Healty center om daar te verzamelen voor de Aids loop. We liepen voorop de parade en het was maar klein rondje. Gelukkig want het was super heet. Hierna gingen we met de voor het gemeentehuis zitten en werd het onderwerp AIDS in daglicht gezet. 
Helaas werd ik niet helemaal lekker door de hitte en ben ik naar binnen gegaan. Om even bij de airco te zitten. Dit deed me goed, maar ben wel met Stefanie naar huis gegaan om bij te komen. 
Helaas liep deze avond heel anders dan gepland. Ik was na de wandeling me nog niet beter gaan voelen. Ik ben me alleen maar slechter gaan voelen. Weer aan het overgeven geraakt en na veel gepraat te hebben met de rest toch besloten om weer naar het Healty Center te gaan. Stefanie was al eerder gegaan. Eenmaal daar aangekomen kreeg ik te horen dat ik weer aan het infuus moest.. ik kan je vertellen dat ik nog meer te einde raad was dan de vorige keer. Maar ik werd weer super gesteund. Eenmaal toen ik lag aan het infuus kwam de volgende patiënt aan. Namelijk Katie. Ja je leest het goed er lagen al in een avond drie mensen in het Healty center. Om het verhaal compleet te maken. Rond 2 uur in de nacht lagen Stefanie, Katie, Sanne, Ciel en ik aan het infuus. Allemaal ontzettend ziek geworden. We wisten niet wat er gebeurde en denk de verpleegkundige die aan het werk waren ook niet. Het was vreselijk. Maar met elkaar te moed er in houden. Uiteindelijk proberen te slapen, maar dat lukte bijna niet.

Dinsdag 29 mei
Hele nacht wakker gebleven en alleen maar gedacht aan hoe ik zo snel mogelijk weer het ziekenhuis kon verlaten. Maar doordat ik veel had overgeven weer was daar nog geen sprake van. Om het nog erger te maken dan misschien niet kan wat ik dacht. Marcel was ook weer ziek geworden. We lagen dus met 6 van de 8 mensen in het Healty center. 
We kregen de uitslag dat we aan amoebe hadden. Waarschijnlijk had ik dit van de vorige keer nog over gehouden. Dat was even schrikken, maar we werden super goed geholpen door de verpleegkundige en Janice. Wat is zij een schat. Ze voelt als een tweede moeder voor ons. 
Dinsdag heb ik ook heel de dag in het Healty center gelegen. Door medicatie te slikken en medicatie intraveneus ( via infuus) te krijgen. Mochten we dan met zijn 6e het ziekenhuis verlaten rond een uur of 7 in de avond. We kregen ontzettend veel medicatie mee naar huis. Ik moest 9 pillen per dag gaan slikken. Ik krijg nog niet eens een paracetamol naar binnen in Nederland. Maar ik moest. Kan nu wel zeggen dat ik er getraind in ben. 
In overleg met school en Janice hebben ze besloten om onze stage voor de hele week stop te zetten en aan te sterken voor de vakantie. Want deze is immers net zo belangrijk als de stage. Twee dagen later zouden we namelijk in het vliegtuig stappen om onze welverdiende vakantie door te gaan brengen in Malapascue en Siquijor. Dit was nog een raadsel of iedereen wel echt fit genoeg was om op reis te gaan. 
Toen we thuis kwamen hebben we een beetje rijst gegeten, omdat we wel iets moesten eten voor de medicatie. Heb het bakje dicht gedaan naar een paar happen, tandengepoetst en ben lekker gaan slapen. 

Woensdag 30 mei
Heerlijk wakker worden in mijn eigen bedje. Had goed geslapen, voelde me sterker, maar nog niet helemaal fit. Letterlijk heb ik de hele dag in bed gelegen. Ben er alleen uitgekomen om te eten en mijn kleren naar de wasserette te brengen. Het was een ontzettend regenachtige dag. Maar dat loopje naar de wasserette deed me wel goed. De vraag was natuurlijk of we ons sterk genoeg voelde om op vakantie te gaan. We hadden besloten om dat de dag zelf te beslissen. We zouden pas in de avond vliegen. Dus hadden we nog de hele dag de tijd om na te denken over ons vertrek. 
Toch wel alvast mijn backpack ingepakt en alles klaar gezet voor vertrek. Want dat zocht ik niet om de dag erna te doen. Ben vroeg gaan slapen om mijn lichaam rust te geven. 

Donderdag 31 mei
Ik werd wakker en voelde me goed. Ik had er zin in om op vakantie te gaan. Uiteindelijk besloten om met z’n 4e op vakantie te gaan. De ene helft van de groep ging naar Palawan. Daar gingen we met onze backpack. We moesten afscheid nemen van de ene helft en dat vond ik al moeilijk. We hadden de dag ervoor ook afscheid genomen van Janice. Dat vond ik ook al lastig. Dus dat wordt nog wat aan het eind van dit avontuur

Wij naar het dorp gelopen om in de Jeepney te stappen. Want we hadden allemaal een backpack en een gewone rugtas. Veel bagage dus. Er kwam een Jeepney aan. Wij rennen in zover dat mogelijk was. Na passen en meten zaten we dan eindelijk en konden we naar IloIlo om daar vervolgens over te stappen naar een Taxi die ons bracht naar de AirPort. Eenmaal daar aan gekomen iets kleins gegeten. Mijn maag is gekrompen hier dus eten is soms lastig. 
Onze vlucht zou 20.50 uur vertrekken. Om 20.30 uur zaten we nog in de banken. Ik kreeg wel een beetje stress. Hadden we onze vlucht nou gemist? Dat is toch niet mogelijk? Het is namelijk een klein AirPort. Onze vlucht was 2 uur vertraagd. Om 11 uur konden we dan in het vliegtuig in naar Cebu. We waren denk ik een kleine 20 minuten echt in de lucht. Een vlucht met onweer. Je ziet me al zitten. Ik was natuurlijk weer ontzettend schijterig. Maar toch veilig aangekomen, gepind, hotel opgezocht en heerlijk gaan slapen. 

Vrijdag 1 juni
Dieke… het is al 1 juni. Moment dat je beseft dat het nu echt begint op te schieten voordat het allemaal klaar is. Nog meer gaan genieten dus!
Opgestaan en we namen de taxi naar Maya. Dit was een taxi rit van 3,5 uur. Prachtige rit, maar volgende keer ga ik toch weer met de bus. Aangekomen in Maya met de boot naar Malapascue. Na ongeveer een half uurtje varen op een prachtige blauwe zee waar je midden op de zee nog steeds de bodem zag met prachtige zeesterren kwamen we aan op het prachtige eiland Malapascue. Het was echt een paradijs waar je als Nederlander van mag dromen. 
We hebben ons resort opgezocht wat ook echt super mooi en goed was. Na de lange dagen reizen en nog niet helemaal aangesterkt zijn heb ik even mijn rust gepakt zodat ik de avond er weer meer tegen aan kon. 
We gingen in de avond heerlijk eten en ik at TOMATENSOEP. Wat heb ik dat gemist. We hebben gezellig gegeten, maar niet laat gemaakt. 

Zaterdag 2 juni
Beetje uitgeslapen en toen de deur uit om op zoek te gaan naar een goed ontbijt. Ik voelde me deze dag pas echt weer sterk. We hebben heerlijk gegeten bij een blauwe zee en wit strand. Dat blijft prachtig. Deze dag hebben we scooters gehuurd om het eiland te gaan verkennen. Ik had alleen nog nooit scooter gereden. Als ik bij Anne achterop zit vindt ik al eng. Sorry Annie. 
Sanne nam me achterop en Marcel nam Stefanie achterop. Daar gingen we. Je moet niet denken dat ze verharde wegen hadden. Smalle paadjes en ontzettend veel diepe modderplassen, omdat het de nacht veel had geregend. Crossen door de plassen. Wat een gave ervaring. Ongewild toeteren en nieuwe plekken ontdekken. Zelfs ik heb het aangedurfd om te rijden, ook al is Sanne er bijna 30 keer van afgevallen. We hadden schik en dat is het belangrijkste. Het eiland Malapascue is alleen verkeer in de vorm van moters of brommers. 
We hebben onze eerste duik genomen in de perfecte blauwe zee en zijn naar de klif gereden van Malapascue. 
We zijn ons gaan klaarmaken voor de avond en hebben een restaurantje gevonden waar ze nog betere tomatensoep hadden. Wat heb ik genoten. Daarna zijn we gaan chillen met een appel shake. We mogen helaas geen alcohol drinken met de vele pillen die we slikken. Maar dat maakt het niet minder leuk. Later ontmoete we een groep mensen die uit de hele wereld kwamen. USA, Brazilië en Jamaica. Ze hebben me leren poolen. Niet dat ik het kan, maar ik had wel gewonnen met mijn Braziliaanse buddy. 
Rond een uur of 2 gingen Sanne en ik slapen. We nemen namelijk elke dag onze dag helemaal door. Dat gaat vaak door tot in de late uurtjes. 

Zondag 3 juni
Uitgeslapen en we hadden met zijn 4e besloten om een relax dagje aan het strand te doen. Heerlijk. Ik heb er echt van genoten. Het was ontzettend mooi en zonnetje scheen. Beetje verbrand in hoeverre dat nog mogelijk is. Ik wil niet opscheppen natuurlijk, maar ik ben best heel bruin. Dat was natuurlijk ook de bedoeling. Rond een uur of 6 zijn we ons gaan klaarmaken voor ons laatste avondmaal hier in Malapascue. Natuurlijk je raad het al. Tomatensoep gegeten. Daarna nog iets gedronken met z’n 4e. Backpack weer ingepakt en even met Gerben gefacetimed. Het schiet al op. Fijn natuurlijk, maar ook wel chill zo. Natuurlijks zijn Sanne en ik weer de laat gaan slapen, omdat we non stop aan het kletsen zijn. 
De wekker gaat om 6.45. Dus rond half 2 toch maar in slaap gevallen.

Maandag 4 juni 
Nu ik dit reisverslag typ lig ik heerlijk in bed. Een groot bed die ik samen met Sanne deel vannacht. Vandaag hebben we Malapascue verlaten en hebben we onze reis vervolgd naar het eiland Bohol om daar een nachtje door te brengen en morgen de reis te vervolgen naar Siquijor. 
De busrit naar Cebu was ongeveer 4,5 uur. Heerlijk de wind door mijn haar en de nieuwe natuur. Ik zit weer te genieten en ben weer klaar voor een nieuw avontuur. Reden dus om mijn ogen uit te kijken.

Ik kan je wel vertellen dat het de afgelopen twee weken dus heeft meegezeten. Maar ik zie het als een leermoment en ben er zelfstandiger door geworden.
Nu ga ik slapen en morgen weer vroeg op. Jullie horen weer van mij volgende week natuurlijk. Ik ga heerlijk genieten op vakantie.

Geniet van het weertje in Nederland

Veel liefs uit de Filipijnen,

Dieke