Weer met volle kracht er tegen aan!

Hi lieve lezers!

Wat een week.. Hij is anders gelopen dan anders. Maar ik kan nu weer vertellen dat ik weer met volle kracht dit avontuur doe. Ik zit namelijk al bijna op de helft. Wat een avontuur ben ik aan het meemaken, ik ben mezelf er soms nog niet van bewust. Vooral als ik nieuwe dingen zie dan vertel ik nog steeds zo vaak tegen mijn klasgenoten dat we 16 uur lang hebben gevlogen om hier te zijn. Het is bizar dat ik hier zit. 
Maar laten we beginnen dat het nu weer goed gaat met mij. Ik voel me fit ondanks ik veel hoest. 
Ik vertel het jullie allemaal in mijn wekelijkse samenvatting. Laten we snel starten, want het belooft weer een lang blog te worden met sappige verhalen. 

Zondag 20 mei
Ik moest naar IloIlo om te pinnen. Ik had slecht geslapen die nacht en voelde me niet echt sterk in mijn schoenen staan. Toch de Jeepney in naar de stad. Als ik de Jeepney zit dan voel je echt dat je leeft. De wind door je haren en kei hard racen. Ik hou er van, maar soms betwijfel ik of ze wel een rijbewijs hebben. Toen we aankwamen in de stad hebben we eerst wat gegeten, omdat we nog niet hadden ontbeten thuis. Daarna boodschappen gedaan en geld gepind. We zijn weer op tijd naar huis gegaan. Ik wilde vroeg mijn bed in, dit heb ik dan ook gedaan. Wilde maandag weer fit op mijn nieuwe stage komen.
 
Maandag 21 mei
Weer een hele slechte nacht gehad, veel wakker en was verkouden aan het worden van de airco. Je komt namelijk buiten en dan is het bijna 40 graden en in onze kamer hebben we airco die we aan hebben. Toch maar met het goeie been uit bed gestapt en samen met Katie naar de stage gegaan. Daar moesten we wachten op de persoon met wie wij mee zouden gaan. Maar, Marcel was die nacht ziek geworden. Marcel werd gecheckt, bloedgeprikt en er werd een infuus aangesloten op hem. Katie en ik zijn niet naar onze stage gegaan en zijn tot ongeveer de middag bij Marcel gebleven. Ik zei nog zo mooi ‘ wie is de volgende’? 
Verder liep het wel goed de hele dag eigenlijk. Ik heb in de avond nog even met Gerben gefacetimed en weer vroeg gaan slapen. Want dinsdag wilde we wel echt mee op stage. 
Marcel is trouwens weer thuis en maakt het goed!

Dinsdag 22 mei
De hele nacht wakker gelegen en lopen rollen om toch proberen in slaap te vallen. Op z’n moment was ik toch wel einde raad en wilde ik het liefst dat mijn eigen bedje hier was. Toch rond een uur of 4 in slaap gevallen tot 6. Ik werd wakker en zei gelijk ‘ Ik ga vandaag niet veel zeggen, want heb hele erge keelpijn’. Ik heb dat redelijke vaak, maar elke keer is het echt een straf. Toch heb ik een onwijs leuke stage dag gehad. We gingen met twee verpleegkundige op stap naar een huisje hier verderop. Hier konden dan zwangere vrouwen of andere patiënten hier heen komen om zich te laten checken. Het was erg rustig, maar er waren wat kinderen aan het spelen. Ik ben op een moment even met de kinderen gaan basketballen en badmintonnen. Binnen een minuut stonden er 7 kinderen bij. Allemaal gingen ze basketballen of ze kwamen bij mij zitten.  Geweldig. Ze zijn zo lief en zo enthousiast als ze je zien. Ik geniet daar nog het meest van denk ik. De lachende gezichten van kinderen. 
Daarna zijn we met de Dokter Jessel en de twee verpleegkundige gaan lunchen bij een onwijs lekker restaurant. We hebben nieuwe dingen geprobeerd. Daarna ben ik thuis een filmpje wezen kijken en rond een uur of half 4 ben ik me gaan omkleden voor sporten. 
Ik werd echt opeens helemaal niet lekker en ik heb dan ook in 1,5 uur 7 keer moeten overgeven. Ik was echt een beetje ten einde raad. Ik werd super lief geholpen door mijn klasgenoten en was ontzettend blij dat ze er waren voor me. Ik bleef maar overgeven en toen hebben we samen met Janice besloten om me te laten checken bij het Rule Healty Center. Dat is een klein ziekenhuis hier in Miagao ( waar ik ook 2 weken stage gaan lopen ). Katie en ik samen daarheen in de Tricycle, je ziet mij al zitten. Ik liep naar buiten in een dikke trui en een trainingsbroek. Wat voelde ik me slecht. In het Healty center werd bekend dat ik een infuus kreeg en dat ik ook een nachtje moest blijven. Ik wilde geen infuus, omdat ik beetje bang ben om zelf naalden in me te krijgen. Ja je leest het goed, ik doe een verpleegkundige opleiding maar ben zelf bang voor naalden. Ik vind het daar tegenover niet erg om iemand anders te prikken. 
Ik heb me ontzettend klote gevoeld en de grond zakte even onder mijn voeten vandaag. Wat zag ik er tegen op. Gelukkig waren daar Janice, Katie, Sanne en Anne-fleur om me helemaal op te vrolijken. Ik kon ook niet stoppen om te verontschuldigen dat ik dit had. 
We hebben een nachtje doorgebracht, maar natuurlijk bijna niks geslapen. Je hoort allemaal vreemde geluiden en je hebt een infuusslang in je arm. De nacht duurde lang. Rond een uur of 4 sliep ik eindelijk, maar werd ik wakker gemaakt door de verpleegkundige, omdat mijn infuus er uit werd gehaald. Daarna nog lekker verder slapen en rond een uur of 8 zijn we samen naar huis vertrokken. Thuis aangekomen lekker gedoucht en gaan slapen. Stage zat er niet in deze dag. Wat uiteindelijk de oorzaak leek te zijn is dat ik iets verkeerds had gegeten en ik was uitgedroogd. 

Woensdag 23 mei
Ontwaakt om 12 uur. Ik baalde dat ik niet naar stage kon. Ik ging namelijk stage lopen op de Help Filipino Children Foundation. Hier komen kinderen met een beperking heen. Dat is helemaal mijn ding. 
In de loop van de middag voelde ik me weer niet goed. Sanne en Anne-fleur waren stage aan het lopen in het Healty center waar ik de nacht had doorgebracht. Ze hadden aan de dokter gevraagd of het slim was om weer langs te komen voor een Check-Up. Daar gingen Marcel en ik samen weer de tricycle in. Ze deden de controles. Ik had geen koorts en had ook niet meer overgegeven. Ze hebben bloedgeprikt en ik kreeg te horen dat ik weer aan het infuus mocht. Op dat moment zakte de broek haast van me kont af. Ik had echt het dieptepunt bereikt en ik kon alleen maar aan thuis denken. De rust in mijn lichaam was ver te zoeken. 
Het infuus zou eigenlijk 8 uur moeten inlopen, maar ze hadden het wat sneller laten inlopen voor mij. Ik mocht dan rond een uurtje of 5 weer het ziekenhuis verlaten. De bloeduitslagen waren als volgt ; een blaasontsteking en een bacteriële infectie in mijn darmen. 
In de avond mijn rust gepakt en vroeg gaan slapen, want alles had mij behoorlijk uitgeput. 

Donderdag 24 mei
Ik had vrij gekregen van Janice om aan te sterken. Ik voelde me al veel beter ook, omdat ik antibiotica slik. Proberen uit de slapen, maar dat lukte niet. Film gekeken in de middag. Ik was niet alleen thuis, Marcel was bij me. Dit omdat Marcel ook nog moest aansterken. In de middag toch de Jeepney in naar de stad, sommige moesten pinnen voor het afgelopen weekend. Daarna iets kleins gegeten. Mijn maag was nog steeds beetje van streek en heb de afgelopen dagen dus veel fruit gegeten en niet echt warme maaltijden. 
S’ avonds heb ik mijn tas ingepakt, omdat we hadden besloten met zijn alle om dit weekend er op uit te gaan. We moesten de bus hebben om 6 uur in de morgen. Daarna weer vroeg gaan slapen.

Vrijdag 25 mei
5 uur ging de wekker. Ik voelde me goed en had weer de kracht in mijn lichaam. Ik had zin om op avontuur te gaan. Snel kleren aan, ontbijten en de bus in. Een rit van 4 uur want we gingen naar het Calawag Mountain Resort in de bergen. Dit was in Antique. Dit is de hele west kust van het eiland waar wij zitten. Panay. Een hele mooie busrit, waar ik ook doodsangsten heb uitgestaan. Maar na 4 en half uur kwamen we op bestemming aan. We kregen daarna allemaal ons eigen mannetje met een brommer die ons naar het resort zou gaan brengen. Ik met twee overvolle tassen op een brommer, zonder helm. Ik kan je vertellen het was echt heel VET! De wind door je haar, ik heb de hele rit met een grote glimlach achterop gezeten. We kwamen aan bij het resort en we zagen dat we in een bamboe hutje moesten slapen.. Dat was even slikken. Overal in ons hutje zaten spinnen en mieren. We hadden besloten om hier een nachtje te blijven en morgen weer terug naar Miagao te gaan. Het was een prachtig resort en heb ook genoten. We zaten midden in de bergen, geen bereik dus geen internet. Ik vertel je; Ik heb het totaal niet gemist. Je komt helemaal terug tot jezelf ;) 
Omkleden en we besloten om naar het strand te gaan, we hadden onze eigen privé chauffeur. Die bracht ons overal heen. Heerlijk middagje op het strand geslapen. In de avond hebben we ergens aan het strand gegeten met een prachtige zonsondergang. We hebben hier echte Italiaanse pizza gegeten. 
Toen we terug kwamen bij het resort was het donker en gingen we een grote soepkom met water en zout. Je krijgt dan vuur onder je soepkom. Het lijkt net of er soep van je wordt gemaakt. Maar het was heerlijk. 
Dat we echt in de jungle zaten werd nog even bevestigd toen het stroom uitviel en we dus met kaarsjes in het bad zaten. 
Na onze Spa momentje gedoucht onder een pijp. Ik vind het bijzonder om te zien dat het normaal is hier. Ik doe het ook allemaal na, want wil me zoveel mogelijk inleven in de cultuur. Na het douchen nog even iets gedronken en daarna gaan slapen in mijn bamboe bedje. Ik was alleen maar bezig met mieren en spinnen over mijn bed. Maar uiteindelijk heb ik ontzettend heerlijk geslapen en heel erg vast. Ik denk dat de buitenlucht iets met je doet. 

Zaterdag 26 mei
Vroeg opgestaan om de lage zon te zien. Het was toen al heel erg warm. We hadden besloten om met een paar van de groep te gaan Raften. Ik had dit nog nooit gedaan, maar ik had er onwijs veel zin in. We kregen allemaal onze eigen Raft vriendje. Die de hele tijd met je mee ging om te kijken of het niet fout ging en om je te helpen. 
Na ongeveer een uur raften kwamen we aan op de eindbestemming en hebben we nog even gezwommen. 
Snel omgekleed en zijn we de reis terug naar huis vervolgd. Wat een ongelofelijke mooie busrit. Ik vind de natuur echt het allermooist. Tot nu toe is dit echt het mooiste land van de wereld dat ik heb gezien. 
We kwamen aan in San José, hier hebben we wat gegeten en daarna weer twee uur in de bus. De bergen in. Ik heb met grote ogen uit het raam gekeken ( wat open was ) en alleen maar genoten. 
In de avond was ik echt heel erg moe. Samen met Sanne en Anne-fleur nog gekletst en vroeg gaan slapen, want zondag gingen we naar een waterpark.

Zondag 27 mei
Ik zat al lang tegen deze dag aan te hikken. Omdat mijn lieve schoonouders dan 25 jaar getrouwd zijn. Dat is wel een feestje waar je bij wilt zijn. Maar ik heb me uitstekend goed vermaakt deze dag. In het waterpark van de glijbanen. Bijna in de broek poepen van angst, terwijl het uiteindelijk allemaal wel mee valt. Heel ontspannend was deze dag. We hebben onze reis vervolgd naar de Mall in IloIlo om daar iets te eten. Daarna met de taxi terug. 
En natuurlijk met Gerben gefacetimed, om toch nog een klein beetje het feestje bij te wonen. Daarna vroeg gaan slapen, omdat morgen onze laatste stage week begint voor de vakantie. En ja ik zie jullie al denken. Vakantie? Ja ik vertrek aankomende Donderdag samen met Sanne, Marcel en Stefanie naar Cebu. Om daarna onze reis te vervolgen naar Siquijor en Malapascua. We hebben twaalf dagen vakantie en we gaan 10 dagen op vakantie. Zin in!

Maandag 28 mei
Nu ik dit blog typ kijk ik terug op de afgelopen week en is die weer super snel gegaan. Na onze vakantie begint het echt op de schieten. Dus ik ga nog meer genieten. 
Vandaag gingen Katie en ik trouwens naar onze stage. We hebben een liedje geleerd, vandaag rond een uur of 4 is er een AIDS loop. Om hier aandacht voor te vragen. Deze gaan wij ook lopen. 
Ik ben nu net thuis en ga zo een lekkere fruit salade maken. 
Verder niet zo heel veel meer vandaag. Ohja vanavond sporten. Ik heb dat de hele week niet gedaan, omdat ik ziek was. 
Maar nu ga ik weer weer met volle kracht tegenaan en dat ik mede te danken een iedereen die mij steunt. 
Ik ga dit super lange verhaal maar weer afsluiten, want het stopt anders nooit. 

Ik wens jullie veel warme zonnige zonnestralen toe. Want ik heb gehoord dat het warm is bij jullie. Ik wens jullie een hele fijne week en jullie krijgen van mij weer een update als ik lekker met mijn badpak aan de blauwe zee lig met een cocktail aan mijn handen!

Bedankt voor alle lieve reacties op mijn blogs,

Liefs,
Dieke.